Het ziekenhuisbezoek
Het ziekenhuisbezoek zit er weer op. De bloedwaarden waren weer lager. De oncoloog hoopt dat volgende week de waarden ver genoeg gedaald zijn.
In plaats van een Hickman katheter is er een Passport geplaatst. Daar zitten meer voordelen aan, onder andere is er minder kans op ontstekingen. Ik moest er wel een uur voor naar de operatie kamer. Het is voor het ziekenhuis een vrij nieuwe methode.
Bij plaatselijke verdoving is er in mijn borst onderhuids een kastje geplaatst. Vanaf daar loopt er een slangetje naar een grote ader. Vervolgens is de huid weer dicht gehecht. De lange chemokuren zijn te belastend voor een kleinere ader in bijvoorbeeld de arm. In de grote ader gaat de verdunning sneller. Het infuus kan dan van buitenaf in het kastje geprikt worden. De op zich kleine operatie was gelukkig niet pijnlijk. Je voelt wel dat ze in je bezig zijn. Ben wel blij dat het er weer op zit. Wel raar dat je ineens een kastje in je lichaam hebt. Ik kreeg ook nog kaartjes mee met uitleg voor bijvoorbeeld detectiepoortjes bij de douane, als er een signaal afgaat.
Woensdag 29 februari wordt ik in het ziekenhuis opgenomen. Er wordt dan een CT-scan gemaakt en de bloedwaarden weer bekeken. De bedoeling is dan dat donderdag wordt begonnen met de chemotherapie. Dit duurt 48 uur. Als alles redelijk is dan mag ik zaterdag naar huis. De volgende chemo zal dan 2 weken later weer zijn.
Mocht blijken dat de chemokuur toch te zwaar is dan is daarover overleg met de oncoloog. Een mogelijkheid zou kunnen zijn om de chemo wat lichter te maken. Een andere mogelijkheid is om dan te stoppen. Wordt vervolgd.